ميش ميش ماما

سلام پسر گلم ديگه كم ميام به وبلاگت سر بزنم يه كم شرايط يه كم خودم كه دستم به نوشتن نمياد باعث اين تاخيراس پاك شدن عكسات حالگيري بزرگي بود برام كه هنوز تو شكه اون هستم وبه خودم نيومدم ولي بازم ازت عكس انداختم كه اگه تونستم برات ميزارم ولي دليل اومدم اينجا يه چيز ديگه بود امسال دهه اول زندگيمان تموم شد البته تو از نصفه هاي دهه به جمع من و بابا پيوستي ولي خوب هرچي باشي تو اساس اين زندگي هست سرمايه و نتيجه اين زندگي خيلي دوست دارم عزيزم امسال سالگرد ازدواجمون افتاد به ماه عزيز خدا ماه رمضون ولي برا من يه جورايي خاص بود اولش تصميم داشتم كه خيلي قشنگ بگيرم ولي ديدم بابايي اصلا يادش نيس نميدونم چرا از حال و حوصله افتادم بابايي انگار خيلي خودشو گرفت...

سلام خوشگل ماما عسل ماما ناناز ماما هرروز من اينارو بهت نگم روزم شب نميشه من ديگه بايد اعتراف كنم كه مامان تمبلي هستم هرچقدر سعي ميكنم كه مشكلات سرراه رو بردارم ومرتب برات بنويسم نميشه كه نميشه كامپيوتر خونه خرابه اينجا هم سركار كيس ام گوشي منو نميشناسه اصلا هم نميتونم كاري بكنم اينقدر برات عكس گرفته بودم تو اين سه ماه همش نگر داشته بودم كه بابايي كيس خونه رو درس كنه اما باز بدشانسي اونروز بابايي گوشيمو برده بود برنامه بزنن اقايي محترم تمام اطلاعات گوشيمو به خاطر يه برنامه تميز كارخانه زاد كرده دستش به مراتب درد نكنه اما با همه اين بد بياريها واقعيت اينه كه دوست دارم وهمه اطلاعات سه ماه گذشته رو بدون عكس يعني فقط نامه وار برات ميگم نه مستند ...